ÇANLAR KİMİN İÇİN ÇALIYOR

uðulduyor kulaklarým
Notre Dame’ýn çanlarýnda
yalnýzlýðýmý umut zindanlarýna
kilitlediðim anda
kör kuþlar kanatlanýyor
gözlerimin sahillerinden
akýn akýn
yoðunlaþýyor esmer bulutlar
belli
feci bir eylül intiharý yakýn

doðuþtan mý kamburdu ruhum
yoksa sen travmasý mýydý
göðüs kafesimdeki yumru
iþte inliyor yeniden
dipsiz kuyularýmda
QUASÝMODO
su
suu
suuu
suuuu

þimdi
ilmiði
var sen geçir boðazýma
yazýlmýþým nasýlsa
Esmeralda’nýn iskelet kollarýna
böbürlenme ölüm
boþu boþuna

neden karanlýðý sever gözlerin
ürkütmüyor artýk beni
yýlanlarýn akreplerin
içimdeki açlýk ýþýða
yaz kemancýsýnýn
hazana taþýdýðý
ilk do(ð) notasýdýr sesim
tenim topra döngü
kabul
oysa vurulamaz nefesim

dirimi tinine
kanatýrcasýna saplayan
bu heykelleþmiþ tenden
koparýp ölü kalbi
kaç canýmý alacaksýn
aldýkça kanayacaksýn

dinle
tekil kimsesizliðinle
eklembacaklý yüreðinde
sence kimler aðlýyor
sessizlikse adýn senin
ya bu canlar
ya bu çanlar
kimin için çalýyor



Sosyal Medyada Paylaşın: