MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
TUZAK
Sabri Koca
TUZAK
Önüme kurulmuþ onlarca tuzak,
Kendi nefsim ile dövüþüyorum.
Mutluluk dediðin benden çok uzak,
Ateþler içinde, ben üþüyorum.
Yýllardýr hasrettim dosta, vefaya,
Olup bitenleri taktým kafaya,
Katlanamam sandým bunca cefaya,
Hâlâ pes etmedim ve yaþýyorum.
Çileden korkarken, ona alýþtým!
Nice engel çýktý, hepsini aþtým,
Sanýrým sýnavda sona yaklaþtým,
Yollar zorlaþtýkça ben koþuyorum.
Ýnsanlar içinde göze batmadan,
Kibir denen zehri asla yutmadan,
Varlýk sebebimi hiç unutmadan,
Bahþedilen caný hep taþýyorum.
Her gelen zorluða direniyorum,
Bir býçak misali bileniyorum,
Bir anlýk huzuru dileniyorum,
Nasýl pes etmedim, çok þaþýyorum.
Art arda geçiyor aylarla mevsim,
Yýrtýlýyor sanki göðüs kafesim,
Önümde uçurum, arkamda nefsim,
Sanma ki tuzaða ben düþüyorum.
Yaðmurlar yaðýyor, karlar eriyor,
Çiçekler önüme halý seriyor,
Benden aldýðýný geri veriyor,
Çocuklar misali ben coþuyorum.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
EVLAT ACISI
BULUTLAR
MERHAMET
YORGUNUM
VEDA ZAMANI
HASTA ÇOCUK
ADALET ÖLDÜ
TEVAZU BİRAZ
AYRI DÜNYA, AYNI RÜYA
BÜLBÜLÜN GÖZYAŞI