Kalabalýk bir yalnýz var içimdeki köþelerde, onca yüz var yabancý bana, bir de tanýdýk onca yüzsüz var gözümün önünde, yalnýzlýðýmda kalabalýk bir ben telaþlý halim ve biriktirip dile getirmediðim sessiz cümlelerim var, herkes bilir sustuðumu da onlar ancak dil söyleyince anlayanlar, eskiden bitmeyen bir zaman varken þimdi akrebin yelkovaný kovaladýðý zaman her þeyi bir bir bitirirken bizler ne kadar yakýnken bir o kadar uzaklaþtýk birbirimizden yüzlerde sahte gülüþlerle aldatmýþlýðýn verdiði kazanmýþlýk sevicisinin mutluluðu sanýp aldanmýþlýðýn kaybediþinde yalnýzlýk ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASYA HUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.