ZAMAN IRMAĞI

ZAMAN IRMAÐI

Gündüz uyanýkýz gece uykuda
Geçip gidiyoruz bir akarsuda
Geriye dönüþü yok bu ýrmaðýn
Ezelinden böyle yön vermiþ Hüda

Bu ýrmaðýn adý zaman ýrmaðý
Bulut yaðmur olur dolanýr daðý
Bir ömür dört mevsim bahçesi baðý
Suyunda topraða can vermiþ Hüda

Yarý uyur oldum yarý uyanýk
Sudaki balýklar ömrüme tanýk
Akýp giden suda bir baðrýyanýk
Ömrüme sayýlý gün vermiþ Hüda

Suyun akýþýnda gördüm dünyayý
Gündüz güneþini gecede ayý
Bir dilim ömürmüþ herkesin payý
Ýki kapýlý bir han vermiþ Hüda

Bin þükür can veren caným Hüdaya
Verdiði nimete her tür gýdaya
Dayarsan sýrtýný hep ona daya
Gece karanlýð’na tan vermiþ Hüda

Varlýðýn nedeni aslý astarý
En aþaðýsýndan çýk en yukarý
Bütün kainatýn yok ile varý
Her þeyi yaratýp san vermiþ Hüda

Daldan alýp yere diksen tohumu
Göðerip yükselen O’nun ruhu mu
Üf dese her þey unufak olur mu
Bir’inden dirime bin vermiþ Hüda


T/öz ile k/özü aynýnda sýr etti
Sýrrýyla insana geçti sureti
En büyük hýz kudret O" nun kudreti
Ateþine karþý don vermiþ Hüda

Cüz ile külliyen ayný bir beden
Aynýný O’nda gör, varlýða neden
O kudrettir her nesneyi var eden
Bey’ne akýl izan yön vermiþ Hüda

Aþýk Aktaþ özden aldý mâslâhýn
Yandý ten ile tin buldu ýslahýn
Dindirdi nihayet yas ile ahýn
Geninden gen vermiþ, kan vermiþ Hüda

Þaban AKTAÞ
11.12.2019 - 10.23


AÐAÇ VE ÝNSAN

Cins ayný olsa da meyve bir deðil
Topraktan topraða deðiþir aðaç
Her meyve iyi bir ayva nar deðil
Yapraktan yapraða deðiþir aðaç

Ýnsanlar bir aðaç, ormana benzer
Kurt çakal ayý bir arada gezer
Öyle kalabalýk; canýndan bezer
Sanma birbiriyle çeliþir aðaç?

Cevizin çürüðü var çetini var
Ýnsanýn hem iyi hem ketumu var
Her mevsimin ayrý bin otu mu var;
Otlaktan otlaða deðiþir aðaç

Ýnsanýn insandan farký bin çeþit
Her tür kötü sözü arsýzdan iþit
Kiþinin eylemi düþüne koþut
Yanyana birlikte geliþir aðaç

Ormanda her aðaç kardaþ yanyana
Sarmaþ dolaþ arkadaþtýr can cana
Böyle huy güzellik esin insana
Sarýþýr, seviþir, deriþir aðaç...

Þaban AKTAÞ
11.12.2019





AKLINI YORMAYAN USLU DURMUYOR

Bilimin ýþýðýnda gözbebeðin
Güler yüzün güneþ gibi parlýyor
Akýl, fikir, çaban beyin emeðin
Akýlsýz kýskanýp seni horluyor

Durduk yerden gelip caný mý sýka
Kýskanç hasta ruha kulaðýn týka
Çamur atmak basit, kolaysa yýka
Akýlsýz çevreyi her an kirliyor

Bilmeden kendini matah zanneden
Farký yok kývýrtýp duran zenneden
Baþa belâ mýdýr çirkeflik neden
Görmeyen gözü herkesi körlüyor

Kiþinin adý ile sanýna bak
Saný sana uymaz peþini býrak
Nedendir herkesin iþini merak
Hiç sebepsiz homur homur horluyor

Kendini beðenmiþ kuldan uzak dur
Ne kýzaðýnda kay, ne de tuzak kur
-Sen þeytana pabuç dik git kazak ör!
Ona vaktim var mý; hiç de sormuyor

Dün akþam biri bir pislik lâf attý
Aþýk aldý lâfý yüzüne çarptý
Demekki yememiþ kimseden parpý
Hem suçlu hem güçlü; nasýl parlýyor?!

Aktaþ ay On Ýki On Ýkiden vur
Doðru dil anlamaz onu/n/kinden vur;
-Sen kendi kendine ye iç ve kudur!
Aklýný yormayan uslu durmuyor?!

Þaban AKTAÞ
12.12.2019





EKMEK DAVASI

Cebimdeki para ekmeðe döndü
Parasý olmayan acýndan öldü
Ne yapsýn zavallý yoksul biçare
Hýrsýz parasýný elinden aldý

Zývanadan çýkmýþ soyguncu düzen
Hak yok hukuksuzluk ulusu üzen
Boþa nutuk çekip garibi ezen
Yetimin hakkýný elinden aldý

Emeklinin maaþýnda haciz var
Canlarýna kýyan pek çok aciz var
Kadýn erkek çocuk kýza taciz var
Çocuk yaþta kýzlar gelinden oldu

Mal varlýgý için bir soru mu var
Ne var ne yok ise hepsi tarumar
Kalmadý gelecek bir büyük kumar
Soygun soysuz ile dölünden oldu

Halkta þevk heyecan gayret kalmadý
Doðru dürüst iþ ticaret kalmadý
Akýl ve bilgiye hacet kalmadý
Hepsi bir hýrsýzýn elinden oldu

Bir gün bir köþeye dikip çarmýhý
Çakmalý baþýndan saðlam bir mýhý
Boþa mý fukara garibin ahý
Çektiði dert kendi elinden oldu

Aktaþ akþam akþam dertlendin yine
Doðru söyledin ne geçti eline
Dolamýþ sahtekâr dini diline
Hakikatý gören dininden oldu

Þaban AKTAÞ
12.12.2019- 19.10



Sosyal Medyada Paylaşın: