I Lan Ýstanbul beni de çektin yakamdan Vurdun seng-i silleyi enseme þiddetli Ne bu nazar-ý galiz böyle hiddetli Ah Ýstanbul vermedin bir hisse kâmdan
Lan Ýstanbul merhametsiz þehir Kubbende nice rindânýn feryadý yankýlar Meyhanelerinde çalarken hüzzam þarkýlar Benim payýma da bir duble zehir
Lan Ýstanbul beþ paralýk aþüfte Boðaziçi’nde martýlar balýklar aðlýyor Bikesim pejmürdeyim serkeþim halim zor Yýrtýk yakamla kapýna geldim iþte
II Baþýnda yaðmur yüklü bulutlar Ýstanbul’un Bir ana çocuðunun elini hiç býrakmaz Bu þehirde kimse kimsenin yüzüne bakmaz Tükenir küf sokaklarýnda umutlar Ýstanbul’un
III Seherlerin ne kadar kirlidir Ýstanbul Sabahlarýn ne kadar yalancý gecelerin habis Vay ki þairler adalarýnda sürgün hapis Adýn aldatýr oysa o denli zehirli Ýstanbul
Ah Ýstanbul Balat’ta çalýnýr bir rapsodi Selamsýz’da göbek atar bir çingene Ben ki aðlýyorum gurbette yine Of ulan þehr-i Ýstanbul baþtan sona parodi
Kadýköy Sahil cümbüþ eðlence Eminönü’nde balýklar martýlar yorulur O eski Fatih’te bir gramofon kýrýlýr Ah Ýstanbul sanki kötü bir roman bu gece
Lan Ýstanbul nasýl bir sevdasýn sen N’olur ki bir nebze sen de bizi sevsen...
04.10.2017 Gebze
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Habiboğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.