hey sokaðýn ucundaki kýrýk camlý evler
hey evleri kuþatan yoksulluk
hey gecenin içinden kayýp savrulan sessizlik
hey kutlu yalnýzlýklar
göklerde ayaza kesen karanlýklar
elbet bir çift ölüm de sizin için
sanki yasaklanmýþ meyveye bir an dokunmuþ
küçük bir adem gibi
*
her akþamüstü düþleri süsleyen ay ýþýðý altýnda
yalnýzlýðýmla akýp giderim koca bir mazinin sahiline
kaybolurum akþamýn arka sokaklarýnda
sonrasý hamlýktan yanmaya uzanan
üstelik ah etmekte yok
renkli misketlerle niþan aldýðým göklerin
kýzýllýðýna dokunmadan
*
göðsümde baþkalarý için çýrpýnan bir kalp
kesik nefesler içe doðru
yüreðimin sancýsý yalnýzlýða düþüyor bir baþýna
serin bir yaðmur çisesi gibi
vatan belledikleri yöreye
eski bir hicret ülkesine
*
yenileniyor zaman yenileniyorum
zaman mühürleniyor yörüngesine ,
çekim alanýna girerek
coþkun ýþýk nehriyle aydýnlanýyor yüzüm
gönlüm aydýnlanýyor
sýrlanan aynasýna yansýyor nurlu zamanlar
*
hey ruhuna üfleye üfleye dilimlere ayrýlan zaman
hey topraða düþmeden yaðmalanan yaðmur
hey ýþýk alacasý son karanlýk
yerler çiçek gökler yýldýz zihinler düþ
hey sabah yelinin beyazýyla coðrafyalara ekilen
geceden kalan avare uykusuzluklar
yad ellere akan bulutlar güneþ desenli artýk
þafak yýldýzlarým sönüyor tek tek
*
defalarca yeni bir idrak eþiðinde
kaç tane sevaba denk gelir diye merakla
yenileniyor, yeniden her kelime her isim
her unvan her söz
için için aðlayan
için için parlayan her damla her yaðmur
pencerelerde kuytu köþelerde
defalarca
*
bir söðüt aðacýna baðlanmýþ salýnýp duruyor hep
ürpertilerin en þiddetlisi
alacakaranlýða benzer bir aðýrlýkla
usulca iniyorum karanlýk merdivenlerden
kaç kattan kaç basamaðýndan
*
içimde bir yusuf özlemi
bir týný söylüyorum
bir sonbahar günü çocuklar uyurken
kýrlar düþüyor þakaklarýma
sokaklarýma…
*
redfer