dýþarda yaðmur yaðýyor toprak kokuyor sokaklar yere düþmeye yeltenen bir yapraðý savuruyor rüzgâr adýmlar sýklaþýyor hýzlanýyor arabalar süratle dönen tekerler duþ aldýrýyor kaldýrýmda insanlara sanki tabakhane malzeme bekliyor þemsiyemle baþbaþa çamurlu paçalarým adým yalnýzlýk karamsarlýk soyadým
kara kýþ geldi diyorlar pencereye koþuyorum gece birinin gizlice gelip tüm çatýlarý beyaza boyadýðýný fark ediyorum dýþarý çýkýyorum ekmek almaya yüzümü býçak gibi kesiyor ayaz kasabýn çýraðý kafama kartopu atýyor bakkaldan çýkarken kayýyorum ekmek bir tarafa ben bir tarafa fýrýncýnýn ahý tutuyor zorlukla atýyorum eve kendimi esma teyze elime faturalarý tutuþturuyor sobaya yanaþýyorum kedi gibi borçlarýmla baþbaþayým adým kar beyaz soyadým
sabah pencereme konan geveze kuþun sesiyle uyanýyorum bahçedeki akasyanýn çiçek açtýðýný haber veriyor etraf yemyeþil tabiat isyan etmiþ sanki birkaç çift görüyorum sarmaþ dolaþ komþu kýzý daha bir güzel görünüyor gözüme kalbimle baþbaþayým adým umut aþk soyadým
öðle vakti terden sýrýlsýklam fýrlýyorum yataktan pencereden bakýyorum hasan amca yine damda yatmýþ dün gece kalk be tembel diyorum gülümsüyor bana sakar adam düþüveriyor geceki soruyu tekrarlýyorum sýrtýna yoðurt sürecek bulamamak mýdýr yalnýzlýk derken bira bardaklarý alýyor acýmý yerine tatlý bir sarhoþluk býrakýyor kadehlerle baþbaþayým adým güneþ deniz soyadým
sabah yine uyanýyorum yeni güne dýþarda yaðmur yaðýyor toprak kokuyor sokaklar yere düþmeye yeltenen bir yapraðý savuruyor rüzgâr