AYNADA BATAN GÜNEŞ

Her öksüz çocuðun gözyaþýnda âhým var benim!...
Suskunluklar öfke ve nefreti çaðýran davetiyedir
Ateþ denizlerinde karaya vurmuþ insanlýk…
Beyaz adamýn homurtularýnda çarmýha gerilmiþiz
Ölüm kurtuluþ olmuþ, olmakla olmamanýn kavþaðýnda
Terazinin bir kefesi yere, bir kefesi göðe deðmiþ
Cýlýz kalmýþ sevgi ve merhamet bahçesinde açan güller…

Ýçimize kaçmýþ gül nefesimiz þerrin dik yokuþlarýnda
Sözlerimiz aðzýmýza týkýlmýþ özgürlük heykelinin gölgesinde
Þefkat duygularýmýza dadanmýþ þehrin kin haramileri
Koynumuzda beslediklerimiz yalnýzlýðýmýzda ne çok çoðalmýþlar
Pas tutan yüreklerin katýlýðýnda büyütmüþler kapkara kinlerini
Ölüm salmýþlar sevgi ordularýnýn kahraman öncülerine
Ýnsanlýðýn acýlarý müzelerde gözler önüne serilmiþ…

Davulla tokmak baþkasýna verilmiþ çeliþkiler içinde
Çilingirlerin kör insafýna terkedilmiþ altýn kakmalý kapýlar
Umut daðlarýn ardýna kaçýrýlmýþ, söndürülmüþ çeraðlar
Mumdan gemiler yüzdürülmüþ alev dalgalarýnda
Özgürlük ve insanlýk bir sakýz gibi çiðnenmiþ aðýzlarda
Ve çiðnendikçe yumuþak karný olmuþ ezilen çoðunluðun
Söz çöplüðünde almýþ yerini insafa dair lakýrdýlar!...

Sevginin bittiði yerde umutlar kýþ uykusuna yatmýþ
Tebessümler korkunun tahtýnda dönüþmüþ hercai gülüþlere
Kirli nefeslerimiz arýnmýþ sükûnetin duru sularýnda
Saklý kalan acýlar ele vermiþ kendini donuk nazarlarda
Akýp gitmiþ insanlýðýn en saf duygularý gönül ýrmaklarýmýzdan
Göðümüzdeki yýldýzlar dökülmüþ intikam denizlerine
Pýrlantalar taþ hükmünde, taþlar pýrlanta hükmünde!…

Âh ve çilelerle dokunmuþ insanlýðýn kader heybesi
Zulüm bir bumerang misali dönmüþ kirli kaynaðýna
Güneþten uzak kalmýþ ak saçlarýmýza kýraðý düþmüþ
Aþk tohumlarýndan çýkan filizler nefrete gölge olmuþ
Dizginlemiþ sularýný, denize küsmüþ cümle nehirler…
Hançerlenmiþ sevgi burcunda açan kýrmýzý gonca güller
Kanaryalar ülkesinde hâkim olmuþ þaþý baykuþlar!...

Ýhtirasýn kapkara bulutlarý kapatmýþ aklýn ufuklarýný
Ýzan ve insaf barajýnýn kapaklarý açýlmýþ, kin bürümüþ gözleri
Zehirlenmiþ körpe hissiyat, çarmýha gerilmiþ muhabbet
Bu vahþi saltanatta kartaldan medet umar, zavallý üveyikler
Lâkin karanlýðýn zifirinde saklýdýr yarýna doðacak aydýnlýk
Mazlumlarýn çýðlýðýna elbet bir gün ses verecek billur gökler
Ýnsanlýk kimsesizler kimsesinin merhametini bekler
M.NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: