Zamanýn sürüngen dilleri duvarlarý yalarken, adam ile kadýnýn bedenleri, duvarda gölge oyunu oynarken, hele ki , bir kadýnýn beyaz zambak gibi teni,tir tir titrerken, yýldýzlar seviþmenin erzaklarýný biriktirmiþ, mavinin gögsünü emiyordu ay ile gece...
Seviþmenin þýmarýk alaborasý, mor çiçekli çarþafý arsýzca savururken, öpüþlere katýk edilen eller, yarasa sessizliðinde þehveti týrnaklarken, aþk ve seviþmeler asla bitmemeli, bezirgan baþý tenlerin sokagýnda tuzlu ter ile..... ARZU GÜNAL/SEDÝR AÐACI KADINLARI-5.12.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
arzuarzuca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.