Eðip, bükme dilini, düþün hesap gününü, Doðru olsun daima sözün gibi özün de. Yarýnlara bakarken unutma hiç dününü, Ne hakir gör birini, nede büyüt gözünde.
Elde hata arama, kendini bir sorgula, Hiç mi kusurun yoktur, vicdanýný yargýla, Ne önyargýlý davran, ne kafanda kurgula, Daima insaf olsun söylediðin sözünde.
Suizanda bulunma, vebal almaktan sakýn, Sevgiyle yaklaþýrsan uzaklar olur yakýn, Bir ekmeðe muhtaç var, hele çevrene bakýn, Toprak gibi cömert ol, güller açsýn yüzünde.
Saçlarýný tarayýp, üstün baþýn süslerken, Güzel hayaller kurup, mutluluðu düþlerken, Gelip geçer gençliðin, uzun emel beslerken, Hayat yorar insaný; yokuþunda, düzünde.
Bir imtihan dünyasý; dersi verense hayat, Ýster çalýþ, çabala; ister yan gelip de yat, Sonra kimseye kýzma, bil ki sende kabahat, Ýnsan kemale erer; ders alýrsa hüzün de.
Þunu asla unutma! Hesap günü yaklaþýr, Hakkýn yoluna giren, cennetle kucaklaþýr, Nefsin peþinde giden, Allah’tan uzaklaþýr, Daðlanýr elin, dilin, cehennemin közünde.
Sabri Koca Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.