yürüyorum... daha var olmamýþ yollar akýyor ayaklarýmýn altýndan kocaman bir þehir büyüyor birden avuçlarýmda ve ben kumdan kaleler yapýyorum sonsuz maviliklerin tam ortasýna
ellerimden akýyor zaman uçuþuyor etrafýmda evrenin tüm gizemi her bir molekül kendinden emin büyük bir sükunetle birleþtiriyorum görkemli þehrinin her bir santimini acele etmemeli! acele etmek insaný ölüm gibi kemirir içten içe iþte bu yüzden hiçbir kemirgene yer verilmeyecek benim þehrimde
bitiþlerden bahsetme sakýn! gidiþler de yok artýk! bana aklýndaki en ölümcül kalabalýðý tarif et tüm yalnýzlýðýyla çizip en dinlendirilmiþ þekliyle sunacaðým düþlerini ellerine
hayaller þekil verecek bu evrene bu yüzden sakýn kötü þeyler hayal etme beslemek yasak düþünsel canavarlarý kabuklu yenilmiþlikler verme sakýn ellerine ve lütfen gönlümün çimenlerine basma çok zor büyür yeþillerim eðer ezilirse
yürüyorum... daha var olmamýþ yollar akýyor ayaklarýmýn altýndan düþlerim giriyor koynuma avuçlarýmda bir þehir büyüyor hissediyorum sanki cennet ellerimde
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.