GEÇİYOR...

GEÇÝYOR
Gül bahçeme ayrýk otaðlar kurdu,
Sitemkar bakýþlar delip geçiyor...

Hicran alevleri köz köz yanýyor,
Sevda yollarýný silip geçiyor...

Sevdiðim gönüle güller sunduðum ,
Gözde ki gülüþler bilip geçiyor...

Gözlerde ki yaþlar maziye akar,
Buseli günlere dalýp geçiyor...

Yarýsý yok resim ,yanýk bir mektup,
Maziden hatýra kalýp geçiyor...

Omzuma basýp ta yükselen gözler,
Beni üç beþ pula satýp geçiyor...

Koynumda beslenip büyüyen yýlan,
Gönül aðusuyla sokup geçiyor...

Yýllar bir rüzgar ,ömür efsane,
Dönülmez bir yola akýp geçiyor...

Hicran alevleri vuslatta söner,
Umutsuz bir vuslat yakýp geçiyor...

Bakýþlar gamzeden oklar fýrlattý,
Bu garip aþýðý vurup geçiyor...

Þakaklarýn beyaz ,gözlerin fersiz,
Seni ecel bezi sarýp geçiyor...

Sinem kalkan oldu sevda okuna,
Derin uçurumlar yarýp geçiyor...

Bir umudum vardý gamze gülüþte,
O’da dallarýmý kýrýp geçiyor...

Ýdam sehpasýna çýktý bu sevdam,
Hicranýn celladý asýp geçiyor...

12 nisan 2016
Musa DOÐRUER(Teslimi)



Sosyal Medyada Paylaşın: