ZORUN PANZEHRİ…
Ýnsana deðer veren öz deðerin gösterir;
Özü saðlam olanda yüreðin coþku verir…
Ýçtenlik, ilgi, sevgi huzur, güven getirir;
Saygý, hoþgörü varsa, her zor buz gibi erir…
Tatlý dil ve güler yüz kime, ne kaybettirir;
Bencillik ve kýskançlýk her dem sýkýntý verir…
Sözümüz ve tavrýmýz sevdirir ve yerdirir;
Saygý, hoþgörü varsa, her zor buz gibi erir…
Düþenin dostu vardýr, bunu zaman gösterir;
Her zor insan içindir, sabýr güç kuvvet verir…
Bu günü yaþa, yarýn ne götürür getirir
Bilemezsin; sabýrla buz daðý bile erir…
Ýyi niyet, pak yürek tam menzile erdirir;
‘Dil – kalp – dimað’ üçlüsü ruha dinginlik verir…
‘N’eydim, neyim, n’olacam?’ bazen hüzünlendirir;
Özün, sözün saðlamsa, buz daðý bile erir…
26.06.2008
Not: Bu, 03.03.2008 tarihinden bu yana yazabildiðim ilk þiirimdir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.