DEPREM...

Ne düþüneceðini bilemiyorsun,
Birden sarsýlýyorsun ve anlýyorsun;
Zemin gelip gidiyor, bir uðultu var,
Yürekler hep titriyor, artýk zaman dar...

Fýrsat bulabilirsen, hatýrlýyorsun
Sevdiðin insanlarý, düþünüyorsun;
Ekmek yemek, su içmek akla mý gelir,
Âciz kalýnca insan ne yapabilir!

Var olmak ve yok olmak ince bir çizgi
Üstünde buluþuyor, çaresiz sezgi
Gücünle koþuyorsun her bir tarafa;
Zaman âdeta durmuþ, gülüyor sana...

Kuþku ve korku ile yaþamayasýn,
Zira bu çözüm deðil, hep anlayasýn;
Ölüm kaçýnýlmazdýr günü gelince,
Sýký çalýþmalýsýn göçmeden önce!

27.06.1998
‘Her Telden…’ adlý eserimden.

Bu tarihte Adana’da yaþadýðýmýz depremle ilgili duygu ve düþüncelerimi sýcaðý sýcaðýna kaleme almýþtým.

Adana’da 1998 yýlýnda yaþanan ve 145 kiþinin ölümüyle sonuçlanan 27 Haziran depreminin üzerinden 10 yýl geçti. Adana ve Ceyhan ilçesindeki depremde 145 vatandaþ hayatýný kaybederken bin 517 kiþi yaralanmýþtý. Depremde 9 bini aðýr olmak üzere 76 bin konut ve iþyeri de hasar görmüþtü.
Sosyal Medyada Paylaşın: