Lamia
lamia
yorgundu kadýn
soðukla yoðrulmuþ gözleriyle
cengi oynanan, nara atýlan sokaklarýnda
sunaðýnda saklý gül kurusu yalnýzlýðýyla
deliþmen bir sessizliðe büründü
kalabalýklardan süzülen
kaypak bakýþlardan fýrlayarak
kýzýllýkta yayýlan karanlýk misali
en mahrem gecelerin gizeminde bile
öncü arzularýnýn enkazýndaydý oysa
çarmýha gerilmiþ umudu elinde
tastamam huzursuzluktaydý ten
çekiç vuruþ öncesi
kýrýldý kýrýlacak testi
oturdu kabahatli yerinde
yarýný zehirleyen bir adamýn kadehinde
yalpalayarak aktýðý sinesine
mayasýný tutturan ýrmak misali
mayýn tarlasýnýn tam ortasýnda
tavýnda dövülen demirdi aslý
kadýn yorgundu
peþine düþtü düþ kurgusunun
el deðip de kapandý deniz mavisiyle
kumlarýn sýcaklýðýnda sararan bedeni
naçar ellerin avuntusundaydý
üç vakitten fazla tuttu dilini
baðrý yanýk üç kuþak içinde
yakiniydi iç çekiþlerinin
ve bir asýr kaybediþin
nev baharý küreleyen mevsimlerdeydi
koskocaman bir hikayenin doðurduðu
töre kaçkýný gelindi vazgeçilen
yýlan zehrinden almýþtý nasibini
ve de hamileydi…
Ýlkay Coþkun
12.11.2011
Mühür Dergi – Sayý 38
Þubat- 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.