Biz insan severken öze bakarýz.
Ayýrmayýz budur, farkýmýz bizim.
Can der gönüllere durmaz akarýz.
Asildir soyumuz ,ýrkýmýz bizim.
Kadýný, erkeði ,kýzý, kýzaný,
Barýndýrmaz asla ara bozaný,
Elinde sazýyla garip ozaný,
Dost diye çalar türkümüz bizim.
Yediveren çiçek,Türkü çerkezi,
Alevî, kürdü, sünnî, ayrýlmaz lazý,
Sarýp kucaklarýz bizler herkesi,
Sevgiyle dönüyor çarkýmýz bizim.
Ýnsaný insandan nedir ayýran.
Deðilmi giydirip O’ki doyuran.
Rabbin,bayraðýn bir deðilmi Kur’an.
Bir tek Allahadýr sorgumuz bizim.
Alevi gardaþým, anam ve atam,
Oyuna gelme sen! bana kin tutan
Çýkmaz aleviden vataný satan,
Kendin bilmezden yok korkumuz bizim.
Sevda Doðan Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.