Sevmez Olaydım
Hiç kýymeti yokmuþ boþa yanmýþým.
Has cemalin keþke görmez olaydým.
O gönül eylerken sevdi sanmýþým.
Ömrümü yoluna sermez olaydým.
Taþa tohum eksem çiçek dururdu..
Kutupta buz sevsem , hemen erirdi.
Kalbim dört mevsim hep aþkla vururdu.
Bu gönlümü sana vermez olaydým.
Gül diye verdiðim, yüreðe battýn.
Ekmeðe aþýma, avular kattýn.
Yýllardýr kapýnda köle beklettin.
Kalbimin sözünde durmaz olaydým.
Feleðe diyecek sözüm mü kaldý?
Eskidi astarým yüzüm mü kaldý?
Ardýna düþecek dizim mý kaldý.?
Severmisin? diye sormaz olaydým.
Sevenin kaderi çileymiþ meðer.
Derdiðin o güller eleymiþ meðer.
Bu gümaným saza teleymiþ meðer.
Aþk od’una yanýp ermez olaydým.
Niyaz edip yönüm seni bilirken,
Aþk ibadet sayýp huzur bulurken,
Günde beþ vakitte haktan dilerken,
Elimi yüzüme sürmez olaydým.
Kaynarken sen diye akan þu kaným,
Þiir yüreðime çekildi kýn’ým,
Kesildi sonunda artýk figaným,
Kalbimin çarkýný kýrmaz olaydým.
Sevda Doðan Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.