Renkli giyinerek hayat renklenmiyor,
Siyah beyaz bir taþýn üzerinde,
Bir çok çiçeðin cenazesi yatýyor,
Fýrçayý her eline alan ressam olsaydý,
Tanrý yarattýðýyla inan bana gurur duyardý.
Mümkün mü sence?
Sebebsizce cümleler geliyor aklýma,
Fotoðraflar geçiyor beynimin içinden,
Tarihin bir sayfasýnda ’’Müþfiq’’ gibi kurþuna dizileninden,
Saçma sapan bir televizyon programýnda dansedeninden,
Hangisini elesem de geçirsem süzgecimden,
Doðrusu ne bilemedim!,
Neden bu mecburiyetim.
Otuzluk hayatýmý üçe bölüyorum þu günlerde,
Gelip geçeni aðýrlýyorum kafamýn içinde.
Bazýlarý ,masa üstünde ki o tuzluk kadar olamadý,
Benimle ayný zaman diliminde,
Ayný vagonda yolculuk ettiler sonuçta,
Hepsinin ortak ismi meçhul-i Leyla .