Seninle bir evimiz olsun isterdim. Kocaman bir balkonu ve önünde iki kereviz yapraðý. Sarmaþýk güllerle kaplý bir duvar. Duvarlar konuþmaz ama , güller konuþur biliyorum. Belki sonra karanfil de dikeriz ön bahçeye. Kuþlara yuva da yaparýz, Kedilere yuva. Üþümesinler isterim.. Hem belli mi olur, Belki eski bir þarkýyý yeniden yazarýz baþka bir sayfaya. Bir þiir nasýl dokunur þuraya bilmem ama, Güneþin doðuþu kadar, batýþýda güzeldir aslýnda. Biz, her gün batýmýnda Yeni bir güne doðarýz.. Buda bir ihtimal.. Belki de, Her yaðmur yaðdýðýnda kasýmpatýlarýn kokusu yayýlýr sokaðýmýza. Bir de çýkýp ýslanýrsak seninle, Tamamdýr.. Unutma, Aþk , Dinmeyen bir yaðmurun altýnda seviþebilmektir kimi zaman. Aslýnda oda baþka bir ihtimal.. Üþümek mi? Hiç düþünmemiþtim. Bana kalýrsa her haliyle güzeldir sonbahar.. Ve kasýmpatýlar..
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.