Bu çok sevgili kalbim bendeki Ýlk demlerdeki aþklarda kalmýþ belli Týk týklarým sakin ve senli.. Diyor bir sevmeli pir sevmeli.
Þarkýlarýn ahý tutmuþ gecelerimi Nakarat diyor ki ’usanýp yine sevmeli’ Usanmak ne kelime,yoluna ölmeli! Devam ediyor’bitmese sevda bitmese’
Bitmek ne kelime,baþýmda hep ilk aþk yeli Uzanýp tutuyor o çok sevdiðim el beni Akar durur coþkun dereler gibi seli Bir mutluluk çaðlayanýnda,iki gönül teli.
28.06.2008.Ýzmir. Müfide Decdeli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.