Zýlgýtlar kuþandý, gökyüzünün sonsuz yaþýný Yine hasretin gelip dayandý Sol yanýma hangi gecede Yiðittir ýþýk, gözlerinden öpe öpe kaldýrýr ayaða umudu Ateþin mevsimi soðuk, külün siyahý savruk Yanýk dört bir tarafý bu hain özlemin Býçak gibi kesecek umudu yokluðun..
Hani gelecektin bir gün Gök yüzünün umut kokan maviliðinde Gün doðumu gibi girecektin içeri Hani çocuklar, bir daha aðlamayacaktý Daðkapýnýn varoþlarýnda Umutlarý yarým kalmýþlara Baharlar ekecektin yýldýzlar yalýnlýðýnda Þiir tadýnda mýsra mýsra Munzurlarda.
Aðýr geliyor hasretin bu yüreðe Küle dönmek için isyana dönüyor yüzüm yüzümden çekip aldýklarý o gülüþüde soldurduktan sonra yaramýn kabuðunun altýnda geceyi terk edip gitme saatidir bilmeni istediðim tek þey hasretin acýða çýkmaz en uysal acýlar Tuz basýyorum kabuk tutmaz yaralarýma...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Alkış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.