keþkelerle umarýmlar arasýndayým anlamlarýmýn dibi delik bakýþlarýmýn keyfi kaçýk öyle çok yoruldum ki seni beklerken üzgünüm tutamadým kapandý senin için açýk tutmaya çalýþtýðým yollarým
vazgeçtim ama denemedim mi sanýyorsun ufacýk bir umutla yaþamayý ne zaman biraz derman yüklendiysem sýrtýma yangýn oldu tüm kavuþmalar bir tabut gibi girdi koynuma yalnýzlýðým
çok üzgünüm inan ölümüne üzgün artýk ne avunabiliyorum yalanlarla ne de beni avutacak sözlerin kaldý kulaklarýmda hasretine yenilip de ne zaman düþtüysem yollarýna bir karabasan gibi üþüþtü baþima tüm bilinmezlerin
yorgunum artýk anla beni hem de ölümüne yorgunum bir tebessüm özlemiyle can verirken dudaklarým baþka bir hayatta yeniden doðsam bile geçmez bende ki yorgunluðun
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.