PERDE

Ýçime akýyor kayan yýldýzlar,
Geceye savrulur bütün yalnýzlar,
Gamda yalnýzlýðýn yarasý sýzlar;

Bu gün, çoðalarak üstüme gelme,
Þimdi ne haldeyim, sakýn ha, bilme!

Bilme! Bir gecelik cahil desinler,
Çýkýp gelmiþ, Ebu Cehil desinler!
Tusinami vurmuþ, sahil desinler;

Söylenene aldýrma sen, duyma sen!
Duysan bile, yarý yolda koyma sen.

Bir demet karagül gönder geceme,
Bekliyordum zaten, gitmez gücüme,
Dövüp dibeklerde katsam acýma;

Dertlerime deva olur, kim bilir?
Yüreðime yeni sevda ekilir...

Önce eker elbet, sonra fideler,
Biter dudaðýmda arsýz nidalar,
Kurur denizlerim, çýkar adalar;

Bir baþýma, inatla ben yaþarým,
Ne zannettin, aklýnýza þaþarým!

Yalnýzlýðý, gömlek gibi giydim ben,
Bilemezsin, gönüllerde beydim ben,
Bu amansýz koþulara doydum ben;

Arama hiç, kaybettiðin yerdeyim,
Göremezsin, ben kendime perdeyim...



Hayrettin YAZICI









Sosyal Medyada Paylaşın: