Kime uzun kime, kýsadýr ömür,
Bir düþ gibi gelip, geçer de gider,
Sanmaki baki bir, yasadýr ömür,
Bir kuþ gibi konup, uçar da gider.
Yalan dünya bir han, insanlar mihman,
Azrail iþine, hiç olmaz piþman,
Eceli gönderen, o ulu rahman,
Ýnsan þerbetini içer de gider,
Çalýdan çýrpýdan, kuþun yuvasý,
Balçýktan çamurdan, tüyden sývasý,
Neslini devamdýr, bütün davasý,
Palazlanan yavru, göçer de gider.
Bir varmýþ bir yokmuþ, hayat masaldýr,
Ömür dediðini, günler kýsaldýr,
Doðmak da ölmek de, kutsal yasaldýr,
Zaman kefenini, biçer de gider.
Canlýyla cansýzýn, yoktur bir farký,
Evrimle dönüyor, kainat çarký,
Canlýdan cansýza, bu suyun arký,
Ruh tenden çýkmayý, seçer de gider.
Meyletme cihanda, mal ile mülke,
Kaldýr sýnýrlarý, sevgidir ilke,
Dünya canlýlara, ortak bir ülke,
Fýrsat birgün elden, kaçar da gider.
Düþünen beyinler, sorup sorgular,
Sorgulayan vicdan, kendin yargýlar,
Özgür olan insan, barýþ sergiler,
Ýnsanlýða bayrak, açar da gider.
Ýlimle bilimle, aklýný kuþat,
Ne bir gülü kopart, ne kuþa taþ at,
Kul Figani der ki, insaný yaþat,
Ýnsan ektiðini, biçer de gider.
Kul Figani (Erdem Gümüþ)
29.11.2019
Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.