SONSUZLUKTA SALINIM

Ay sýnavdan geçti þairlerin dilinde
güneþler güneþleri eritti
yýldýzlar savaþýnda çöktü kainat
bir sen kaldýn;
kurtulan gözlerinde gökyüzü...



Ne düþlere kapandým
tavýný bulmadý yalnýzlýk;
çorak ve susuz
uyuyoruz kucak kucaða
bir yüreðe sarýlmýþ
çifte badem içi gözlerin...



Ýçimde hep ayný umut
kendine akan ýrmak
öldürmeyen zehir
bir yol bulur akar sana,
çiçeðe durur
iki ahlat aðacý yanyana...



Sevgi biter, gölgen yiter
düþer topraða tohum
tenimizde börtü böcek
sürer güneþe umudum ...



Ey hayat,
nerede ay çarpar göze güneþ kadar
orada,
yüreðimde aþk var !



Þaban AKTAÞ
16.04.1997


AGSS SERÝSÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: