Yalnýz geçen akþamlarýmda Özümü benliðimi Tamamen verebilseydim sana Ölebilirdim hasretinden Sen üzülme ruhum Ben çok sevdim Hiç özenmedim severken Ama sen yoksun Kalbimin bir köþesine Aþk kýrýntýlarýný býrakýp gittin Dönüp bakmadýn ardýna Beceremedin bile gitmeyi
Sitem etmeyeceðim Kýzmayacaðým geceye Zaten karanlýk deðilmiydi Zamansýz sevdik birbirimizi Ama ayrýlmanýnda vakti deðildi... Hangi kalp sevmekten vazgeçer ki Sürgün yedim kendi bedenimden Sevgi çiçeklerimin büyüdüðü Sen rüzgalarýnýn estiði Yüreðimden sürgün yedim
Geldi mi zamaný Varmýsýn beraber çýkalým Ellerin uzanamadýðý diyarlara Sen bana uzak Ben sana, aþkýna muhtaç kalmayayým Bu kaçýncý gidiþ Bu kaçýncý itiliþ köþelere Olmasýn yolumuzda artýk mayýnlý tuzak Ey yüreðimin bitmez sevdasý Kaldý þimdi duygularým çýrýlçýplak YNS Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.