Nasýl bir afeti cihan çöl ortasýnda bir serap,
Bakakaldým cemaline dut yemiþ bir bülbül gibi!
Sekte-i kalbe uðradým þuurumu etti harap,
Alevsiz korlarda yaktý savurdu beni kül gibi!
Öyle bir duruþu var ki bir ahudan daha vakur.
Leblerindeki tebessüm gamzelerindeki çukur,
Çeþm-i bülbüle benziyor bade sunar lýkýr lýkýr,
Esrik etti yüreðimi titretir durur zil gibi!
Gül goncasý lakin aklý ermiyor bir türlü meþke.
Deðerine deðer katmaz çýkarsalar sýrça köþke.
Meftunuyum gözlerinin söyleyebilseydim keþke,
Ne mümkün vuslata ermek ulaþýlmaz menzil gibi!
Mübtelâ-yi aþk olalý zindanlara döndü gecem,
Ne afitabýma gölge ne ruhuma oldu ecem,
Benliðimi altüst eden çözemediðim bilmecem,
Yokluðu ömrüme çile hatýrasý kandil gibi!
Bir dili mecnunum amma âþýktýr öteki adým.
Þeb-i yelda gündüzlerim kalmadý dünyada tadým.
Bülbülü þeyda gibiyim duyuramadým feryadým.
Seherinde her sabahýn baðrýmda açar gül gibi!
Ankara-25.11.2019
Ümit Zeki SOYUDURU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.