KALBİMDEN KALBİNE MEKTUPLAR - 4 -

EN MAVÝSÝNDEN

Ben aþkým dediðim, aþkým dediðin,
Kalbimle yazýyorum sana.
Kalbimden kalbine dizeleri...
Diziyorum aþkýmýn kalemiyle.

Ben, canýmla cananýmla ruhumla,
Konuþturdum yüreðimdeki sevgiyi.
Anýlar döküldü yaðmur gibi avuçlarýma,
Ve, tekrar tekrar okudum...
Yüreðinden gelen dizelerini.
Bir þarkýsýn dudaklarýmda hiç susmayan !
Ve hep ayný þarkýyý mýrýldanýyor yaðmurlar,
Yaðmur yüklü gözlerime inat.

Her yer gönlüm gibi hüznü yazýyor,
Acýlar yaþatýyor kalbimdeki sevgiyi
Bense hiç susmayan
Kalemimle seni.
Sen gideli ... aþkýný hep !
Kuþlara anlatýyorum
Seni gözlerini ne denli çok sevdiðimi
Kuþlar beste yapýyor penceremde.

Þimdi ben de kanadý kýrýk bir serçeyim,
Yaralý gönlü,gözlerinde bulutlar
Kalemimin çýrpýnýþlarýný duyamazsýn belki...
Ama biliyorum kalbimin sesini duyarsýn.
Mavi gökyüzüne baktýðýnda, bir gül kokladýðýnda
En mavisinden... biliyorum !

En güzel düþlerim seninle hep,
Keþke okuyup,sende yazsaydýn kalbime...
Hiç üþümezdi belki dudaklarým
Böylesine buz tutmazdý ellerim.

Bu aynalarý sen kýrdýn gözlerimde,
Belki bu yazdýðým son mektup olur
Belki de hala anlatacaðý vardýr
Sana kalbimin...
Aslýnda son mektubu yazamaz
Kalbim sana...
Daha diyecekleri bitmemiþti ki...
Kalbimin sana...

Ýçimde bilemediðim bir kýþ mevsimi,
Ýçimde özleminin hiç bitmeyen hüznü var.
Senin ellerinde yemyeþil baharlar,
Ne zaman bende çiçek açacaklar.

Ýþte yüreðimden kopup gelen bu aþkla,
Yazarken kalbimin þarkýsýný sana,
Belki sen de aðlayacaksýn buna
Belki de kalbimin ninnisi sanýp
Uyuyacaksýn,güzel rüyalara dalýp...
Týpký yavru bir kedinin
Ya da garip bir serçe kuþunun
Anne kucaðýnda uyuduðu gibi.

Gözyaþlarýmý göndereceðim sana satýrlarýmda,
Yaðmurlarý bekliyorum aðlamak için,
Büsbütün yalnýz kaldým sen gidince...
Yine gelsen ! bir sabah çýkýp ta ansýzýn
Dudaklarýmda bir mutluluk þarkýsý yeþertsen !
Bir sabah yine gelsen...
Yüreðim duysa yaþama sevincini,
Seninle el ele olunca
Susacak haykýrýþým
Bitecek belki özlem mektuplarým.
Sosyal Medyada Paylaşın: