Ekmek arası

Ekmek arasý
Bir zaman/lar aðaç/tan/dý arabanýn tekerleri.
Taþ/lý tozlu ve toprak/lý idi geçtiði yollar-ý.
Rüzgar okþuyordu hafif/ten o güzelim yüzünü.
Yol boyu yük sayma/dý o, üzerine binenleri.

Þimdi ise; o yað/lý kayýþ gibi kaygan yollara.
Resimler çizer gibi lastik izi býrakýyorlar...
Bir tekme atýyor öfkeli aðaç/lar, arabaya.
Can pazarýný sele çeviriyor, yol kenarýný.

Üç beþ ile yetinmeyi eðittiler, öðrettiler...;
lüks yaþamaya özendirdiler bollukta boðdular.
Bizlere, hiç kimse can ’ýn pazarýndan, söz/etmedi.
Yük oluyor artýk insan insana, yorulur yol/lar;

Kuþlar, destan ve aðýt yakar aðladikça aðaç/lar.
Sert taþlarý titretir yer bu soðuk çarpýþmalardan.
Kan çanaðý gibi dir þelaleler, her taraftalar.
Gitti ekmek arasý bölüþen, gitti buralardan
Sosyal Medyada Paylaşın: