sen korkuyu korkut tanrý bellenenler öldü týrnaklarýmý yerim yine yeni af diledim uzaklardan utanmadan diþlerimi dudak dalýna al burunlarýný kesecek yalanlanan aðaçlar
,
yüzler ne sýcak soðuk bileklerinden toprak tasmalar çözülmüþ çimen dansý çýplak ayaklarýn terli sýrtlarýný yerden söktü kör karýncalar geldiler bulutlarýn süt uçlarýndan uçanlar dudaklarýný arala orada anne
,
çok konuþtular az avuçlarýn öyküsü yarým baba sað þükür iþaret parmaklar sürekli birilerini diriltir göbek çukurun bir korlu suyun birikintisi susar þimdi duvar söz sancýlanýr doðumda parmaklar
. . immortalis - patagon
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.