Ýnce sýzlanýþlarla efil efil,
Saçlarýmý titreten bu esinti,
Denizden ruhuma bir intizâr mý?
Havada yaylýmlý süzülüþlerle
Avuçlarýma düþe gelen þu çýnar yapraðý,
Dalýndan zamansýz kopmuþ
Taze bahar mý?
Rüzgâra nefesini vermiþsin,
Yapraða kokunu!
Bir yakýcý tebessüm ve bir gelincik endam,
Ufkun perdelerinde bulutlarý gezer de,
Hüzün,
Nedense hep böyle meneviþli savrulur,
Hâyalinle sermest olan
Bu þanslý yerlerde...
Durgun sularda yürüyorum sâhil boyu,
Yalýnayak, paçalarým sýðalý;
Sözde boþ vermiþim ya sakýn inanma,
Bil ki,
Senden anýlarla birebir yaþýyorum,
Ömrümüzü kavrayan ayrýlýk elemlerini !..
Çakýllara, kumlara bastýk sýra,
Adým adým yüreðimde hissediyorum,
Eksik kalan sevdâmýzýn
Ýç burkan sitemlerini...
Gurubu içerek yudum yudum,
Kendinden geçen bu mayhoþ denizde,
Eteklerini toplamayý unutmuþsun !..
Seni,
Bir baþka kýskandým bu akþam ey Yâr!
Çehreni bulutlara tel, tel germiþ de
Mehtâbý sinende uyutmuþsun!