NOSTALJİ (Köyüm)
Çocukken yürüdüðüm patika yollarý
Tekrar yürüdüm tam kýrk yýl sonra
Bastýðým her taþý, topraðý
Yaþýmýn ilerleyiþine göre koydum sýraya
Hangi zerresinde yoktu ki anýmýz
Yokuþ, iniþinden, düzlüðüne kadar
Çiçeði, arýsý, eþeði ile arkadaþtýk
Tüm dünya bizimdi, yerimiz olsa da dar
Kimlerle yaþamadýk ki bu ufacýk yerde
Dedeler, nineler, torunlar ayný damda
Sincaplarla týrmanýp, balýklarla yüzmüþtük
Ne kadar mutluyduk hepimiz bir arada
Küçük yaþlarda baþlardý, burada büyük aþklar
Ufak derelerde, derin vadilerde devam ederek
Ceviz, dut aðaçlarý verirdi, en güzel haberleri
Meyvelerini olgunlaþtýrýp, altlarýna sererek
Her þey doðaldý, her þey aslýna uygun
Doðasý ile bir bütündü, gençleri, ihtiyarlarý
Birlikte çalýþýr, birlikte kazanýr, birlikte yer
Aralarýnda asla olmazdý hiç ayrý gayrý
Çocuk yaþta baþlardý unutulmaz iþmarlar
Süslü gezerdi kýzlar, renkli çiçekler gibi
Ne nazlar yaparlardý, ne çekici cilveler
Yapmacýk deðildi davranýþlarý, vardý mutlak sebebi
Ekilen alanlarý, þimdi olsa da bahçe
Anýlarý canlýdýr, gezip tozduðumuz yerlerin
Ah bir dile gelse de, konuþsaydý bizimle
O zaman anlamýný algýlardýk zerrelerin
Ey fani, yalancý, büyüleyici dünya
Niye benden ayýrdýn güzel köyümü
Bilmez misin ben ona, o da bana baðlý
Nerede olursam olayým ona çeviririm yönümü
Ne güzel yaþantýmýz vardý bu küçük köyde
Bütünleþmiþtik tam coðrafyasýyla
Saf, temiz, masum düþüncelerimiz
Hâkimdi bize, hem de en fazlasýyla
Sabri der ki; seni unutmam, unutamam
Besinlerin oksijenin var, tüm vücudumda
Nefes alýp verdiðim müddetçe
Daima sen olacaksýn hep, yaný baþýmda
20.11.2019-Bingöl
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.