İlla Edep

Eskilere hürmet edebilmektir yaþam
Bazen bir kar tanesini avuçlarýna alýp
Süzülü bir çaya býrakarak
Hoþ geldin ey matem diyebilmektir...

Sokak lambasýnýn altýnda
Aristokrat bir beyin yakabilmek
Farklýlýklara gözlüksüz
Ruhlara týlsýmsýz
Girebilmektir...

Önce kendin olmayý düþün biraz
Zaman senden her þeyi alýyor az az...
Çünkü sen okunurken hayatýn melodisinde
Kimse seni sen olduðun için hissetmiyor
Kendi kalbinden atýyor herkesin ritmi
Unutma baþkasýnýn kalbi için atarsan
Adý aþk oluyor...

Dünya sen durduðun için sana inat
Sen hýzlandýkça yine inat hýzlanýr ve durur
Çoðul farklýlýk çaðýnda
Bireysel hisler günah idi !
Þimdi birey fikir çaðýnda
Çoðul hareketler cehalet sayýlýyor
Kime göre neye göre ?
Çok fikir istersen
Bir bozkýr köyünde
Yaþlý bir ak sakallý dedenin
Takkesinin altýndaki cüzdanda
Kaç dirhem var bir sor
Sana çýnar dolusu hikmet çýkarýr

Öyle ya sadece fikir için kuþlar uçardý bir zaman
Muþtulardý Asya ve Maçin diyarýna
Son hikmetleri
Düþünmek erdemdi
Baþkalarý için düþünmek onur
Ýlahi düsturda tüm insanlar için
Yanarken düþünmek tasavvuf
Bencillik etmeden bir çekirdek verirsen
Dünyanýn ruh diþlerine
Sana erdemi öðütür
Ýkiz olan kardeþine
Beyaz güvercinle
Gönderir...

Neyi paylaþamadý insan ?
Su bir tas aþ bir lokma
Kavga som kahve fincanýnda
Kadifeden aynalarda
Yoksa baþak kokan avuçlarda
Kavga nola kim ?
Yunus gibi elleri nasýr olan
Rençber çocuklarý bile
Sýrat-i Mustakimden ayrýlmadý
Hep somun ekmek taþýdýlar ocaklarýna
Ol sebeptir þükür ile piþen aþlarýna
Nimet damlar
Kara gecenin yýldýzlarý vardýr
Düþlerinde kül ile yýkanýk döþekler
Ýbriklerinde gül kokusu
Tesbihlerinde bahar
VE son söz yazar

Edep Ya Hû
Mahfilden düþerek dizim dizim
Sanki ruhuma geçti ruh ikizim
Sevmeden olur mu azizim ?
Ýlla edep yine edep

Sosyal Medyada Paylaşın: