İLMİN ANAHTARI ÖĞRETMEN

Ýlmin kapýsýný açan anahtar
Cehaleti boðan seldir öðretmen
Kýþýn ortasýnda gül yüzlü bahar
Mazluma uzanan eldir öðretmen

Iþýðýnda bulduk aydýnlýk yolu
Bilgiye uzanýr kanadý kolu
Yüreði gülistan, sevgiyle dolu
Bahçemdeki gonca güldür öðretmen

Zamaný kuþatan kutlu bir sestir
Buhranlarýmýza ýlýk nefestir
Cehalet ruhlarý saran kafestir
Petekten süzülen baldýr öðretmen

Öðretmenler varsa cehalet kaçar
Renk renk kardelenler sýnýfta açar
Süsler dört bir yaný, kokular saçar
Ýçimi ýsýtan yeldir öðretmen

Yüreklerden siler her türlü yesi
Ruhumuzu okþar ýlýk nefesi
Huzura çaðýrýr o gülden sesi
Gönlün tercümaný dildir öðretmen

Zihnimizi süsler bilgiden güller
Hakikati söyler, daima diller
Sýnýfýmýz dolar çalýnca ziller
Yüce dað baþýnda beldir öðretmen

Dünyayý onunla tanýr çocuklar
Onu anne baba sanýr çocuklar
Öðretmenlik büyük onur çocuklar!..
Aþýðýn sazýnda teldir öðretmen

Vatan sevgisini ondan öðrendik
Bilgiyle her türlü korkuyu yendik
Onunla sýnýfta her daim þendik
Þanlý bayraðýmda aldýr öðretmen

Onlar engelleri bir bir aþýyor
Kökleri maziden izler taþýyor
Aydýnlýk yarýna aþkla koþuyor
Kök salmýþ çýnarda daldýr öðretmen

M. NÝHAT MALKOÇ


Sosyal Medyada Paylaşın: