Bülbül figan eyledi feryadý vardý arþa
Güller açmadan soldu sen gelmedin Azize’m
Özlemle dolu gönlüm hasreti sardý arþa
Sardýkça keder doldu sen gelmesin Azize’m
Gök yüzünde yýldýzlar gizlendi bulutlara
Yecüc Mecüc’dan geçti tutup sattý putlara
Rüyalarda naaþý’mý serdiler tabutlara
Kefeni eller aldý sen gelmedin Azize’m
Konu, komþu, akranlar, emim dayým yakýndý
Ýki elham bir ihlas baþ ucumda okundu
Cenazemde olmaman babama pek dokundu
Anam saçýný yoldu sen gelmedin Azize’m
Helallik alýnýnca kapattýlar mezara
Millet gittikten sonra Nekir vardý huzura
Münker yüzüme güldü dedi bakýn nazýra
Cüsseme sopa çaldý sen gelmedin Azize’m
Gördüklerim serapmýþ sensiz kalan bendime
Uyanýnca bir süre gelemedim kendime
Yaþadýðým kabuslar reva iken endime
Uykularýmý böldü sen gelmedin Azize’m
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.