bazen gitmek istiyorum sonra sevdiklerimi düþünerek vazgeçiyorum. vazgeçiyorum, çünkü; zamana direnemiyorum çünkü her kavgada yenilen benim
kýnýnda sakladýðým öfkelerim birer birer ölüyor ebabil yürekli çocuklar gül kokulu kýzlar içimde açýlan mezara birer birer gömülürken ve sonra insan maskelerinin altýna saklanan salyalý hafiyeler diþlerini bilerken lokmalarýný kanýma banarken aklýma sadece ve sadece sen gelirsin azizem
hani yüzüne tebessüm takan ve her günüme bir gün katan sol yanýma saplanan aykýrý bir sancý alýþýlandan çok öte çok öte ve çok uzak göz bebeklerimde büyüyen maviye bakar gibi bakýþýna gül takar gibi seni gördükçe tekrar vazgeçiyorum gitmiyorum…
18 Kasým 2019 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ehmed Kardok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.