Her günün baþlangýcýna Bir kadeh kaldýrýyorum Gecenin aydýnlýðýna Yeþilin filizine, gülüne Yarýnlarýn ümidine Merhaba demek istiyorum Sensiz, boþ sokaklar gibiyim Söndü tüm ýþýklarým, karanlýðým Öylesine yalnýzým ki Korkuyorum yýldýzlarý seyretmekten Uyuyamýyorum Unutamýyorum Kýzgýným,kýrgýným,yorgunum Senin için ölürüm derdin Sonsuzluðum” diyordun ya bana Nasýl bitirdin bu sonsuzluðu Kollarýnla sarýp kulaðýma fýsýlda Yine o mucizevi kelimeleri Bir kez olsun, çalýþsan Beni anlamayý Acýtýr mý canýný sessýzliðim Ýncitir mi seni kimsesizliðim Sende mi korkuyorsun Rüzgarým tersten eser diye Yok olmayý oðrenirsin benýmle Kaybolmuþluðu Hüzünlerim aðýr basar Karadýr gecelerim ayarsýzdýr terazim Piþmanlýklar yaþatýrým yüreðine Bazen dalýyorum senli geçmiþe Hüzünlü gülümseme takýlýyor dudaklarýma Çekilen acýlarýn muhasebesini yaparken Mutluluðun kýrýntýlarýný arýyorum Ve,acýlar denizinde boðuluyorum Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.