ÇOK EZEN OLDU

Atmýþsýn kalbime sýkýca düðüm,
Ne ben çözebildim, ne çözen oldu.
Ýyilik adýna var mý gördüðüm?
Derman umar iken, çok üzen oldu.

Ha bu gün, ha yarýn gelecek derken,
Dondu gözyaþlarým, seni beklerken,
Yetmez mi ayrýlýk, gel biraz erken,
Beni bu yollarda çok ezen oldu.

Bulutlar daðýldý, gökyüzü parlar,
Çiçeðe büründü çayýrlar, kýrlar,
Irmaða karýþtý eriyen karlar,
Buz gibi sularda çok yüzen oldu.

Baþýmda eserdi kavak yelleri,
Þaþkýna çevirdi garip halleri,
Baharda kokladým gonca gülleri,
Ahu gözlerini çok süzen oldu.

Eylül, Ekim bitti, geçmekte Kasým,
Her þey geçiyor da; geçmiyor yasým,
Dost kalmak var iken; eyleme hasým,
Aþkýmý kurþuna çok dizen oldu.

Kurt girer bedene, çürütür özü,
Sararan yapraðýn toprakta gözü,
Durmadý kavlinden vermiþken sözü,
Bizi defterinden çok çizen oldu.

Gönül sayfasýna kilit vurulmaz,
Aþýða çektiði cefa sorulmaz,
Üstüne basmakla yollar yorulmaz,
Bir zaman peþimde çok gezen oldu.


Sabri Koca

****

Þair dostlardan gelenler:

Yerde hiç kalmadý zerre merhamet,
Ýlahi de tükenemez asla bu rahmet,
Yeter süründürmen yetti bi zahmet
Bak geldi Sonbahar yer hazan oldu............ Nurettin GÜLBEY

Sosyal Medyada Paylaşın: