Dokunma bana yar

Durgun sular gibiyim bu aralar.
Yitirilmiþ bir aþkýn düþündeyim malesef.
Belli ki çok gücenmiþ kalbim,
çok kýrýlmýþ.
Nasýl bir hançer darbesiyse býraktýðýn,
canevinden vurulmuþ.
Býkmýþ sevdasýndan bu gönül býkmýþ,
anla artýk çok yorulmuþ.

Ýçimde efil efil hasretin var.
Günden güne tükeniyorum yar,
tükeniyorum.
Zaten sefaletinle vuruyor derin acýlar.
Ne yapsam ne etsemde daðýlmýyor,
daðýlmýyor iþte,
kahrolasý bu acý yüreðimden.
Bir gün yanýmda olsan diyorum.
Sonra uzun bir süre,
senden ýrak olmak istiyorum.
Dokunma bana.
Nasýl bir acý býraktýysan,
dindiremiyorum yar,
dindiremiyorum.

Sabrýmla sýnandým bu aþkta olmadý.
Sabrýmda bak taþtý sonunda,
bu seferde yaren için için aðladý.
Aðladý da bu yüreðimi daðladý.
Yetmedi be yetmedi,
ciðerlerimde paramparça daðlandý.
Ama ne çare ki yarim ne çare,
yaram bir türlü kabuk baðlamadý.
Baðlamadý.

Ben sana nasýl bakýyorsam,
o þekildi benim yaþamým.
Her an bir süpriz yapacak gibi,
her an bir yürek vurgunu yaþayacak gibi.
Ben sana bakarken nefes alýrdým,
Sensizken de senli düþler kurup,
yaþama akardým.
Ben aþkýmý kalbime kanla yazdýrmýþtým.
Seni bu denli sever iken,
sen ise mezarýmý kazdýrmýþsýn.
Kalbime son kurþunu sen sýktýn,
bu aþkta bitti sonunda baþýmýz saðolsun.
Dokunma bana yar dokunma.
Geçte olsa anladým.
Kalbime sýktýðýn son kurþun....

Yazan : Recep Hamza
Sosyal Medyada Paylaşın: