Adı bilinmeyen sokaklar

Sen gideli dolaþýyorum yine
Adý bilinmeyen sokaklarda.
Duvarlarýnda gölgen,
Asfaltýnda ayak izlerin var
Dar caddelerde.

Güneþ de ayný doðuyor
Yaðmur da ayný yaðmakta.
Bazen gök de ayný sesle gürlüyor.
Rüzgar yine titretiyor bedenimi
Tabiatýn evlatlarýndan farklý sevdiðim – esinti
Kokunu getiriyor arada burnuma.

Binalarýn arasýnda sýkýþýp kalmýþ boþ bir konut
Uðruyorum bazen
Her köþesinde hayalinin gezdiyi odana
Eski ahþap masanýn üstündeki yýrtýlmýþ sayfalar
Rengi solmuþ duvardaki eski resimler
Senin geçmiþine götürüyor beni.

Evden çýkmadan son içtiyin sigaranýn izmariti
Duruyor hala eski sararmýþ kül tablasýnda
daðýnýk yataðýn ve baþ ucundaki bir bardak su
seni andýrýyor sararmýþ þeffaflýðýnda.

Balkonunda yuva kurmuþ barýþ kuþlarý
Her sene yavrular çýkýyor yumurtalarýndan
Kanat açýp uçmayý
Ýlk bu evde öðreniyor
Uçuk balkonun kararmýþ demir parmaklýklarýndan.
Her hafta uðruyorum böyle
Seni bende yaþatan hatýrlara...

Aysel Ateþ Abdullazade

Sosyal Medyada Paylaşın: