Ne vakit yüzene yüz sürsem Umudumun önünü kestin Yuregim baðýra baðýra susarken Sen alýþtým sandýn
Ne vakit þiirlerde seni anlatsam Nefesine nefes olmaya gelsem Payýma düþen yokluðun hatýrlattýn Kadere ana avrat küfürler sayarken Baðýra baðýra sustu bütün kelimelerim Sen vazgeçtim sandýn..
Be adam; Ben seni güzel sevdim Acýyý tatlý eyledim Öle bildiðin gibi deðil Yürekten hissettim Ruhumla,fikrimle,aklýmla
Sen nerden bileceksin ki!.. Hayalimle hiç seviþtin mi? Bugün çýkmýþýn karþýma Bedene gel deyip ahmak kesiyorsun
Sevmek yan yana olmak Gece kollarýnda uyuyup Sabah kollarýnda uyanmak Deðil ki Sen sevmek nedir bilmiyorsun Sen hiç sevdin mi?
Eðer sevseydin Yokluðunu kabullenmiþ birine Varliðinla zülüm etmezdin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
meloş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.