Yeni insanlar, yeni bir þehir, yeni bir hayat Ve hiç bilmediklerim... Karanlýðýmda yol gösteren bir hayal gibi Gözlerinde gözlerimi kaybediþlerim. Neden anlamaz beni sonbahar? Neden susuyor bu gece yýldýzlar? Oysa daha çoktu diyeceklerim! Yine tek dert ortaðým odamdaki hayaletlerim. Ve sen... O sýcacýk yataðýnda, Sevgi dolu düþlerinin kucaðýnda... Ben ise burada, tek baþýma Seni özlüyorum... Anlamýyorum, nedir zamanýn benimle zoru? Bakarken gözlerinin en derinlerine doðru, Sen keserken sesimi soluðumu, Böyle koþturmasý; neden? Her gece rüyamda gördüðüm beyaz kelebek Belki biraz minik, biraz da ürkek Seni hatýrlatýyor bana, an be an. Ah, bir de dursa zaman!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kayıp Yolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.