Sonbaharın soğuk yağmurları

Sonbaharýn gri bulutlarý.
Gözlerimin bendinin ardýnda.
Biriktiriyor soðuk yaðmurlarý.
Siyah oluyor beyaz düþlerimin gölgesi.
Aldýðým nefesle sýzýyor.
Damarlarýmdan tüm benliðime.

Davetsiz misafir hüzün.
Hazýrlanýyor geceye.
Yine sýzacak odamýn.
Anahtar deliðinden içeri.
Sorgulatacak beni bana.
Ecelin soðuk teri gibi.

Adý olmuþ kronik vaka.
Tedavisine sabýr dense de.
Adým adým ilerliyor.
Tüm yaþamýma sinsice.
Azýcýk direncim olmazsa.
Yenilgiye uðratacak neredeyse beni.

Aðýrlaþýyor sýrtýmdaki yük gittikçe.
Yavaþlýyor adýmlarým günbegün.
Sessizlik hakim oluyor çoðunlukla.
Eskisi kadar cümle kurmuyor.
Sorulara cevap veren dilim.

Seyirdeyim geceyle gündüzün farklý ufuklarýný.
Birisi mavi diðeri siyah.
Maviyi seçiyorum.
Oysa benden uzak duruyor.
Nedense her seferimde.
Ansýzýn kendimi buluyorum yine.
Ýstemediðim karanlýðýn kucaðýnda.

Görünmez bir güç.
Pes etmeye zorluyor beni.
Gelecek yarýnlarý anlamsýz hale getirmek için.
Çoðu kez yýkýlsa da hayaller.
Oysa doðru bildiðim bir þey var.
Ömürde oldukça vade.
Hayattan beklentilerin bitmemeli diyor bana.
Ýç dünyamýn sesi.

Sosyal Medyada Paylaşın: