BERCESTEM
Nasýl baþarýyor ellerin
Onca mesafeye raðmen gönlüme deðmeyi ?
Sen hangi rüyadan kanatlanýp kondun gerçeklere ?
Neden bu kadar güzelsin berceste ?
Ah sevdiðim , ah ömrümün en güzel dizesi...
Senin adýn ...
Senin adýn benimle anýlmalý
Sen bilmemelisin gitmenin korkunç sancýlarýný
Adýný bana baðýþla berceste
Adýn benimle yaþamalý ,
Benim dudaklarýma kazýnmalý .
Bir yol bulsam her adýmý sana kavuþan ,
Ýnce narin parmaklarýna esir düþse gözlerim ,
Sýcacýk tebessümler konsa yine dudaklarýna ,
Þiir okur gibi dinlesem...
Dinlesem susuþlarýný.
Sana gelsem , sana yorgunluklarýmý döksem
Berceste ...
Sevdiðim...
Beni sevmek için dahi incinme sen
Sen gül, gül yeter .
Gün düþerken karanlýklarýn kucaðýna
Evrene son kez bakar gibi sýcacýk renkler saçarken
Ve rüzgar kendini göstermek için daðýtýrken aðaçlarýn saçlarýný
Ben bir hükümdarým kaldýrým taþlarýnda !
Ben en zenginiyim þu kainatýn ;
Sen varken solumda ...
Sen varken berceste , her þeyim tastamam
Her þey adýn gibi , her þey gözlerin gibi ...
Sen yanýmda ol yeter .
Ýtiraflarýmda olmalý elbette , sana kýrgýnlýklarým da
Ne mümkün sana kýrýlmak o gözlerin varken
Nasýl hüküm sürer öfke benliðime , sana bakarken
Sana bakmak derken dahi titriyor ellerim ,
Beni affet, doyasýya bakamam güzel yüzüne
Beni affet , þairliðim dilini yutar seni hissedince
Berceste...
Nadide çiçeðim ...
Ömrüne beni de kat yeter .
Þimdi karþýlýklý birer çay içeriz ,
Hayal sanma sakýn !
Sen bu evde hayal deðilsin ,
Bu ev sensin Berceste .
Bu ev sensin .
Öyle doluyum seninle , öyle seninle nefesleniyor içim ...
Ýçim ...
Berceste’m içim...
Dökülmüyor öyle sayfalara , dillere sürülmüyor bu sevda
Yakýþmýyor hiçbir betimleme saçlarýna , kaþlarýna , adýna...
Þimdi fýsýldarým usulca ,
Baþka türlü beceremiyorum anla ,
Yazmaktýr benim huyum
Duy beni !
Seni seviyorum berceste .
Seni seviyorum.
Seni...
Seviyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.