Hüzün Senfonisi

Ah son teþrin, vedan da teþrifin kadar dokunaklý!

Hüzün Senfonisi
Dudaðýmda mukim sükutun rengi
Dallar ki dema dem hüzzama durur
Yârin gamzesidir gönle nirengi
Hazan yapraklarla beni savurur

Vurur yüreðime hüzün mýzrabý
Telgraf telleri kuþlarý özler
Teller taþýyamaz ki ýzdýrabý
Kifayetsiz kalýr tasvire sözler

Bir þiir yazarým ikindi üstü
Her mýsra içimde daðýlýr tel tel
Düþen yapraklar mý hüznüme küstü
Kalemi tutarken titriyordu el

Ankara hüznümün eþsiz kenti sen
Kasýmpatýlarýn rengi cilve mi
Hazan gergefinde veda som desen
Hüznümü kimseye söyleme emi

Hasreti besteler veda güz günü
Þiirin hasýný aðaçlar yazar
Sessiz sedasýzdýr hüzün düðünü
Hüzün ince ince yüreðe sýzar
Ankara 11.11.2019 Ýbrahim Kilik
Sosyal Medyada Paylaşın: