aklýma geliyorsun
aklým baðýrýyor yoksan yokum diye,,,
duymuyorsun !
toprak duyuyor
bulut duyuyor ,yaprak savruluyor rüzgarýn kollarýndan
ben devrik bir gül aðacýna tutunuyorum
kalbim sýzlýyor
tuzu zehir yalnýzlýklar ikram ediyor gözlerim
içi izlerini derin yaralardan almýþ bir fotoðraf gölgesi bile deðilim
özlemin geri dönüþü yok olsa hep kavuþmak olurdu
ölüm sarmalýyor
ölüm ki bir vedaya muhtaç býrakýp gelmiþ...
almýþ
götürmüþ söke söke kalbimin içinden ,týrnak diplerimden beni
ben sendim
dudaklarým sen gibi öper ,ellerim sen gibi severdi ..belki de ...
en güzel küfürlerin lehçesinden susardýn
yoksulca ekmeðimiz kokardý aðzýmýz
bir sana bir sana
zeytin tanelerini sayardýk kaçkýn kahkahalarda ikimizce ,þarkýlardan meyhanemiz vardý
içinde en sarhoþu biz...
aklýma geliyorsun
aklým baðýrýyor ,yoksan yokum diye...
kalbim , olsa kalbim olsa, kalbim...
ona seninle baðýþlanmýþtým
erken unutmalarýn hemen öncesi en kutsalim þahittir
tanýmazlar, yine sorsunlar , hiç kimsesizliðimden bilirler beni
ben ki
kederli bir gökyüzünden düþen bin parçanýn son sitaresi...