Bunaltan Gün ve Harf Müzayedesi

Köþebaþlarýnda ayný kadýn sesleri
Ve ayný tek sýkýmlýk öfke...
Yediden yetmiþe yok olmuþ bir toplumun lanetli kralý serzeniþte...
Alacakaranlýða göz kýrpan saatlerde
Ölümü gördüm yüzünde...
Güneþ her adýmda sildi ölümü bir solukta...
Sen akdeniz rüzgarý gibi esen bir martý sesi oluyorsun geceyi yýrtarcasýna...
Ben ölüme kederle baðlý bir martý...
Sesim sen söylüyor...
Son isteði yerine gelmemiþ Kahraman Kral gibi uyuma isteði dolduruyor içimi.
Bazen de Münir Özkul gibi bitirici laflar söylüyorum...
Ama dýþarýya söylerken ses veremiyorum...
Sabaha karþý daraltan vakitlerde esin soluyorum...
Ak bulutlar yaðýyor üzerime ötelerden...
Gri tonlarda tonlarca hayal týkýþtýrýyorum ellerimden baþka hazinesi olmayan ceplerime...
Nefesin bir buðu gibi yaðýyor þehrin üzerine...
Yine gülüyorsun herþeye raðmen...
Asaletle...
Gülmen güldürmüyor...
Acýnýn habercisi gibi tebessümün geliyor önce
Ardýndan yokmuþ farzettiðin bedenimi olabildiðince uzaklaþtýrýyorum,
Her saniye gülüþünde yanmak istediðim yüzden...
Sadece ’Git’ demek kalýyor kendime...
Baðýrýrcasýna...
Kendimle yollarýmý ayýrýyorum...
Cenk meydanýnda baþýný vermeyen þehitcesine ayrýlýyoruz.
Güneþ en sýcak haliyle tepede...
Gülüþün sanki onunla yarýþýyor...
Bir o kadar sýcak...
Bir o kadar soðuk...
Bir o kadar çekici...
Bir o kadar ’git’ diyor...

Yine akþamý buluyor vakit...
Karanlýða gözlerim alýþýk olduðundan bocalamýyorum...
Bir nefes süresi huzura yaklaþýyorum...
Bir ömür süresi uzaklaþýyorum...
Bir gülüþ kadar seviniyorum..
Bir gülüþ daha...
Ve bir daha...

Adýmýn ilk üç harfini tek bir ’E’ye satabilirim..

Muhsin.
Sosyal Medyada Paylaşın: