Gel gör ki, sana neler saklýyorum... Üstünde sanatkarlýðýn izleri yatýyordu. Lüzumsuzluk yoktu gözlerinde, Boþ taþýyamýyorsun bu testiyi. Ellerinle tutta testiyi, suyu serpme. Yalýnlýk akýyordu o gün gözlerinde Aynalar bile þahitlik ediyordu Gül’e. Ne nazýn vardý senin ne de gamýn.
Ben geçtim öldüðüm felekten, Ýzlemem, görmem yeterli. Lazým olan neyse dirildim, öldüm. Alkýþlar çýngýraklý yýlan gibiydi, Lazým olan saf bir alkýþ deðil mi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bilal Kahraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.