Ben biriktirmedim bu yamalý bohçalarý. Benim de var elbet. vardýr elbet, herkesin yüreðinde yamalý bir bohça. Týpký ben gibi, sen gibi, yamalý ve yaralý.
Ama herþeye ramen sevip, en koyu mavisinden hayalleri olan sen ve ben.
Acýya, hüzne, özlem’e dair.
Obsesif de olsak biz yaþayacaðýz hayatý, alabildiðine yaþayacaðýz aþký.
Hadi býrak da köþe baþýndaki çöplükler arasýna geçmiþten getirdiðin pislikleri.
Hadi ver elini aþka koþuyoruz!
Efkan Ötgün Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.