Esirgeniyorsa bir aþkýn hazan yapraðý karanfil zülfünü dökmez, yokuþlu sokaklara anýlar kalbe düþen bir þarkýdýr, Coþkun Sabah’tan kim bulacak, kalbe yorgun düþen çocukluðunu.
Hazin de olsa bu anýlar, söyleyemem, gözpýnarlarýna bulaþan kirli aðustoslarý bir dalga ayaklanmýþ yürüyor sana doðru bitmiþ bir aþkýn sonucudur, nakd-i ömrüme.
Ne zaman sesime karýþa sesin sokaklara karanlýk düþer kaybolur izin söyle, hangi öfkeyle bilendin güz rüzgârlarýna ben seni sevdim... anladým ki... güzellerden güzel seçtim dön artýk... kelepçe vurma bileklerime içimdeki kanamayý kýrýk bir sevdayla býrakma ölürüm gülüm, bedel yaþatmadýðýn aþka.
Nuri Daðdelen 0.5.11.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.